Mokradło – 16 mln lat temu

W okresie miocenu – ok. 16 mln lat temu – było tutaj płytkie morze śródlądowe, które nie miało już połączenia z oceanem. Woda morska stawała się coraz słodsza i rozwijała się szczególna flora i fauna: małżoraczki i sinice, które gromadziły się w płytkiej wodzie zatok przy brzegu.

Na południe – w granicach Egeru – olbrzymi riolitowy superwulkan rozproszył swój popiół wulkaniczny. Podczas wybuchów pokrył on tufem wulkanicznym dużą ilość organicznego materiału, która butwiała się w bagnach. W pogrzebanym, odciętym od tlenu środowisku resztki roślinne w ciągu milionów lat przemieniły się w węgiel, który od XIX wieku był wydobywany w kopalniach niedaleko stąd.

Historia kopania węgla

Henrik Fazola spacerując w Górach Bukowych w latach 1765-69 odkrył w granicy Bátor i Egerbakta węgiel, bo najwyższe warstwy węgla w niektórych miejscach pojawiły się na powierzchni.

Pierwszą kopalnię otworzyło biskupstwo jagierskie [Jagier – nazwa historyczna Egeru] w roku 1796 w granicy miejscowości Bátor, w Szénkő-lápa [dosł.: Węgiel-mokradło]. Wykopany tu węgiel został używany w piecach biskupstwa do wypalania cegieł, bo mieszkańcy z okolic nie chcieli używać węgla z powodu jego nieprzyjemnego zapachu. W konsekwencji tego kopalnia zakończyła działalność.

Na terenie diecezji górnictwa węgla rozpoczął się znowu w latach 60-tych XX wieku. Na granicach Bátor, Egerbakta i Szarvaskő ujawnili 3 ważne złoże węgla, które zostały wydobyte na terenie Szénkő-Tólápa [dosł.: Węgiel-bagno-jezioro]. Wydobycie kontynuowało się do roku 1867, kiedy kopalnia została chwilowo zamknięta z powodu zalewu wody. Potem kopalnia zamknęła się ostatecznie, ponieważ sprzedaż węgla był utrudniony z powodu braku interesu, oraz złej komunikacji do kopalni. Tymczasem kwintal węgla kosztowała 25 krajcarów [moneta używana tymczasem w krajach habsburskich], co był dokładnie polową ceny węgla z Brennbergu [kopalnia węgla w Sopronie, w Węgrach Zachocnich, niedaleko od obecnej granicy z Austrią].

„Produkcja [węgla] jest mała, bo najpierw przemysł musi się rozwijać, zanim węgiel stanie się popularniej” – możemy czytać w dokumencie z tej epoki.
Dzięki przemysłowi w okolicach badania za węgiel zostały rozpoczęte i nawet szyby zostały wykopane w granicach niedalekich miejscowości Hevesaranyos, Mikófalva, Mónosbél, i Fedémes.

Właścicieli miejscowości Egercsehi, rodzina Beniczkych planowała wykonać nowoczesną kopalnię węgla, no bez funduszów to zostało tylko planem przez kilka dziesięcioleciu. W roku 1899 rodzina znalazła inwestorów, więc kopalnia mogła się otwierać w roku 1908. W międzyczasie linia kolejowa Eger-Szilvásvárad-Putnok również był już gotowy i ona służyła wielką pomocą w przewozie węgla.

Na granicy Bátor i Szarvaskő kopalnie znowu się rozpoczęła, i trwała do roku 1947.

W końcu i w Egercsehi ostatni wagon węgla został wydobyty 21 stycznia 1990.